Mevlüt Kaan Akçatepe'nin William E. Henley'in "Invictus" şiirini Türkçeleştirdiği yeni çevirisi.

(Bir insan uzaklara bakarken konuşmaya başlayan şey her neyse, yalnız doğruları söylermiş.)

Grigorios kapısı oynuyor İlmik boyna geçerken verilen nefes Akan gözyaşları, dökülen salya “Rabbim!” feryadıyla fırlayan kan Güneşin...

Tedbîr ile takdîrini tebdîle muvaffak / Olmaz kişi lâkin yine tedbîre muhakkak / ...

Bunu yapma, artık yapma bunu / Tam otuz yıl kara kuru / Bir kunduraydın ve ben içinde / Gün görmeden yaşadım / ...

Oldu bîdâr-ı cinân dîde-i giryân bu gece / Mülk-i rü’yâya nüzûl eyledi cânân bu gece / ...

oy ruhum! / çarp panjuru, güneş dışarda kalsın / kaygan taş rızasını soyun at / yetmez mi ey dünya, / ...

Bu bahar beni ıskalasın usulca, / Oysa kara kışta yakılırdım seninle. / Geceleri uykumdan çoğalan bu iltica, / ...

Ardımda yükseliyor / Devasa bir ışık / Ve birden beliriyor / O zehirli sarmaşık / ...

Ey geceler bana bir revnak verin, / Kayboldu, bakire ümitler hani? / Vahdet şarkısını söyleyenlerin / Dudaklarındaki akitler hani? / ...