Ardımda yükseliyor
Devasa bir ışık
Ve birden beliriyor
O zehirli sarmaşık
Uzanıyor yatakta
Lif lif dolaşık
Bir gölge doğuyor
Evimin odalarında...
Geziniyor divane
Büklümü avare
Kendisi rindane
Bir gölge geziyor
Evimin odalarında...
Kıstırmak zor
Sihirbaz dekor
Kara pelerinli
Kamburu irinli
Kapı gıcırtısı
Merdiven tıkırtısı
Soluğu ensemde
Ruhu cüssemde
Sesi çığlık
Sükûtu ıslık
Korkunç sûret
Efsunlu şöhret
Esrârı hayat
Saçları nebat
Dişleri demir
Beyin kemirir
Sabah akşam hep
Yaldızlı mürekkep
Karanlıktan kara
Duvarda bir yara
Nefesten hafif
Kadından nahif
Bir gölge geziyor
Evimin odalarında…
Evimin odaları boş
Gecenin ışığı loş
Vehimi hoş
Bir gölge şahlanıyor
Gaiplerden ses:
“Sonsuzluğa koş!”
Boşluktadır ipliği,
Hissi, ölüm şenliği;
Bazen kocaman dev
Bayıltan peşrev
Gözleri alev alev
Bir gölge boğuyor
Evimin odalarında
Zamanı, bir gölge...
Kılıktan kılığa bedeni
Pek çoktur nedeni
Mutlak ziya kefeni
Bir gölge ölüyor
Evimin odalarında…
Maddede muhal
Erişilmez hayal
Konuşuyor boşlukta
Hayal kılıklı meyal:
“Şimdi saatler döndü
Borular öttü
Bir gölge öldü,
Evimin odalarında
Bir gölge...”
Comentários